به گزارش روابط عمومی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیه‌السلام، در ایران همچون بسیاری از جوامع، سه دسته عمده وجود دارند که در راستای تحلیل سیاست‌های حاکمیت فعالیت می‌نمایند. کارشناسان سازمانی، محققان نهاد علم و حامیان. حامیان در ادبیات فعلی ما با عنوان "جبهه یا جریان انقلاب" یاد می‌شوند، این جریان مهم‌ترین پایگاه تولید عقلانیت برای انقلاب اسلامی محسوب می‌گردد و به همین جهت در پیشامدهای اجتماعی و سیاسی همواره تلاش می‌نماید در لایه‌های متعددی، راهبردها و سیاست های جمهوری اسلامی را به چالش کشیده و مورد بررسی قرار دهد.  

بررسی رویکردهای سیاستی جبهه انقلاب از چند جهت حائز اهمیت است، اول؛ بخش قابل توجهی از کارگزاران حاکمیتی در این جریان تعریف می‌شوند. دوم؛ ظرف و بستر ارتزاق راهبردی بسیاری از سیاستگذاران فعلی کشور است. سوم؛ گفتمان حاکم بر فضای رسانه‌های رسمی کشور وابسته به آن است و چهارم؛ خاستگاه تربیتی تصمیم گیران کشور در آینده خواهد بود.   

در جریان حوادثِ پس از فوت خانم مهسا امینی در شهریورماه سال جاری، موضوعات اجتماعی متعددی محل بحث محافل نخبگانی و کارشناسی کشور قرار گرفت. یکی از جدی‌ترین آن‌ها، مداخله صریح و چشم‌گیر جامعه هنری و ورزشی در این اتفاقات بود، به نحوی که شاید برای اولین بار در تاریخ پس از انقلاب شاهد رهبری و لیدری اعتراضات توسط بخشی از هنرمندان یا ورزشکاران در نقش مراجع اجتماعی غیررسمی بودیم.

همین مسأله باعث شد تا بار دیگر بسیاری از کارگزاران، تحلیل گران، اندیشه‌ورزان و کنشگران جریان انقلاب نسبت به سیاست‌های جمهوری اسلامی در قبال پدیده سلبریتی‌ها، به اظهارنظر پرداخته و در ضمن آن تحلیل‌های سیاستی خود را ارائه نمایند. همان‌گونه که ذکر شد با توجه به نقش نامحسوس و غیر رسمی جبهه انقلاب در فرآیند سیاست‌گذاری کشور، مداقه در رهیافت‌های تجویزی این جریان و تلاش برای ارتقای آن از مسیر بررسی‌های انتقادی ضروری به نظر می‌رسد.

به همین جهت در گزارش پیش رو تلاش شده است این نظرات در دو لایه رویکردهای تبیینی و تجویزی صورت‌بندی شده و در ادامه مورد نقد و ارزیابی قرار گیرند. رویکردهای تبیینی اظهار نظرهایی است که عمدتاً به بیان علل و ریشه‌های موضوع پرداخته و رویکردهای تجویزی ناظر به توصیه‌ها و الزاماتی است که مورد پیشنهاد قرار گرفته است.
 

• متن کامل این گزارش را از اینجا دریافت کنید.