هشتاد و هفتمین جلسه گروه فقه و حقوق دانشنامه پیامبر اعظم(ص) در مورد بیمه

روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) ـ هشتاد و هفتمین جلسه گروه فقه و حقوق دانشنامه پیامبر اعظم(ص) با حضور اعضای شورای علمی گروه چهارشنبه شب در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع): هشتاد و هفتمین جلسه گروه فقه و حقوق دانشنامه پیامبر اعظم(ص) با هدف غنای محتوای علمی مقالات با حضور اعضای شورای علمی گروه: حجج اسلام عباس کوثری، سیدجعفر صاقی فدکی و فرج اله میرعرب در دفتر دانشنامه برگزار شد.

در این جلسه به بررسی محتوایی مقاله «بیمه» تألیف سید داود موسوی در دستور کار قرار گرفت.

این مقاله درباره «بیمه» که واژه ای است از زبان اردو و هند که با الف (بیما) تلفظ می شود. معادل عربی آن «تأمین» است. بیمه عقدی است که به موجب آن یکنفر تعهد می کند در ازای دریافت وجه یا وجوهی از طرف دیگر، در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار می پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه می شود موضوع بیمه می نامند.

بیمه گونه ها و تقسیمات مختلفی دارد که از نظر شکلی و اهداف بیمه گذاران و بیمه گران به بیمه تعاونی و بازرگانی و از لحاظ فراگیری و الزامی بودن رعایت مصلحت فردی و اجتماعی به بیمه خصوصی و اجتماعی تقسیم می شود. همچنین بیمه به لحاظ موضوع مورد بیمه به بیمه اموال و اشخاص و مسئولیت تقسیم می شود و بیمه اموال به بیمه دریایی، هوایی، خشکی تقسیم می شود و بیمه اشخاص به بیمه عمر، حوادث، درمانی، بازنشستگی، مستمری تقسیم می شود و بیمه مسئولیت که به آن بیمه شخص ثالث نیز می گویند دارای اقسامی است: بیمه مسئولیت مدنی و حقوقی ناشی از حوادث رانندگی، بیمه مسئولیت حرفه ای، بیمه مسئولیت بین المللی و... که شمارش تمامی انواع بیمه به بیش از صد نوع بیمه می رسد.

بیمه به معنای حمایت از شخص زیان دیده در تاریخ گذشته بشر ریشه ای دیرینه دارد و مراحل و دوره هایی را پشت سر گذاشته تا به صورت یک نظام و سازمان بیمه ای امروزی درآمده است. بیمه به معنای همکاری در سختی ها، تقسیم خطر، توزیع خسارت بر دوش افراد از قدیم نزد مصری ها، هندی ها، رومی ها، عربها، ایرانی ها شناخته شده بود.

اعضاء شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی طرح مقالات، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه کردند.

در نهایت مقرر شد که اصلاحات موردنیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.