به گزارش روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع): شصت و یک تا شصت و سومین جلسه گروه فقه و حقوق دانشنامه پیامبر اعظم(ص) با هدف غنای محتوای علمی مقالات با حضور اعضای شورای علمی گروه آقایان: حجج اسلام ابراهیم بهشتی دامغانی ـ سیدجعفر صادقی فدکی ـ عباس کوثری و دکتر یوسفعلی باقرپور در دفتر دانشنامه برگزار گردید.
در جلسات شصت و یکم و شصت و دوم به بررسی محتوایی مقاله «آتش بس» تألیف جناب حجه الاسلام والمسلمین ابراهیم بهشتی دامغانی در دستور کار قرار گرفت.
این مقاله درباره آتش بس به معنای پایاندهی موقت به ستیزه های مسلحانه که در اصطلاح فقهی به معنای پیمان یا قرارداد ترک جنگ در مدتی معین بین دو گروه آمده است که معادل آن در عربی هدنه، مهادنه، موادعه، معاهده، مصالحه، و مسالمه است. و پیامبر اکرم(ص) در جنگ ها یا برخی از قبائل، چون قریش در حدیبیه و یهود بنی قریظه، یهود بنی قینقاق و یهود بنی نضیر و قبیله بنی مدلج پیشنهاد آتش بس را پذیرفته است و تا زمانی که طرفهای آتش بس به مواد پیمان پای بند بوده و نقص عهد نمی کردند پیامبر(ص) نیز بر وفای بر عهد و پیمان تاکید می ورزند و به آن پای بند بود.
اعضاء شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی مقاله، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه نمودند.
در نهایت مقرر شد که اصلاحات موردنیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.
و در جلسه شصت و سوم به بررسی محتوایی مقاله «اقرار» در دستور کار قرار گرفت که بخاطر ضعف ساختاری و محتوائی زیاد آن رد شد و بنا شد یکی از اعضای شورا نگارش مجدد این مقاله و یا بازنویسی آنرا بعهده بگیرند.
و در ادامه به بررسی محتوایی مقاله باغداری تألیف جناب حجه الاسلام والمسلمین محمدجواد انصاری در دستور کار قرار گرفت.
نویسنده در این مقاله ضمن توصیف باغ و باغداری به اهمیت آن از نگاه پیامبر(ص) پرداخته است و به توصیف و تاکیدات نبی مکرم اسلام در زمینه درختکاری و آثار و برکات مادی و معنوی و صواب اخروی استناد نموده است. این مقاله در ادامه به عقد «مساقات» که از عقود اسلامی است و به آبیاری مزارع و باغات اختصاص دارد پرداخته است و در مورد مشروعیت آن به سنت و سیره پیامبر(ص) و عقد مساقات ایشان با یهودیان خیبر در مورد نگهداری و آبیاری نخلستان های آن منطقه استدلال کرده است.
اعضاء شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی مقاله، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه نمودند.
در نهایت مقرر شد که اصلاحات مورد نیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.