همزمان با ماه مبارک رمضان
کتاب "گفتارهای نو از دعا و نیایش در رمضان" بر روی پیشخوان

ماه مبارک رمضان، باز شدن درب دانشگاه خودسازی است در دانشگاهی که همه مومنین دانشجویانش هستند. یکی واحد بیشتری می گیرد، نظیر واحد خودسازی، اصلاح و آمرزش، و در این دانشگاه به مراتب عالی ارتقاء پیدا می کند و یکی واحد کمتری بر می دارد. ماه مبارک رمضان، ماه گسترش سفره نعمات الهی است؛ آن هم چه سفره ای! رسول خدا فرمودند: «تاکنون این سفره را نه کسی دیده، و نه کسی شنیده و نه به قلب کسی خطور کرده است » و سر این سفره فقط یک گروه می نشینند، این گروه فقط روزه دارها هستند.
سفره ای با این گستردگی، اگر انسان نتواند سر این سفره حاضر شود و نتواند بهره ای ازآن ببرد خیلی محروم است.
ماه رمضان، ماه فرصت یابی است. فرصت آشتی با خدا است، هرکس در طول سال قهر بوده است، بهترین فرصت برای آشتی را با خالق خود می یابد. فرصت نظم و برنامه ریزی است، هرکس بی نظم بوده این جا باید منظم شود. به موقع بیدار شویم، به موقع بخوریم و به موقع بیاشامیم. ماه فرصت ازدیاد تقوا و ماه فرصت تقویت اراده است. آنهایی که می گویند: نمی توانیم اراده مان را تقویت کنیم، تصمیم میگیریم اما دوباره ترک می کنیم، پی در پی زمین می خوریم، به خدا قول می دهیم اما زیرش می زنیم.
رمضان ماه تقویت اراده است. شما که روز ماه رمضان از همسر حلالت اجتناب میکنی، پس می توانی از نگاه حرام در غير ماه رمضان هم اجتناب کنی. توکه اراده ات ، اراده است به خصوص هنگام غروب که چشمت سیاهی می رود، نزدیک آب نمی روی! اراده ات می گوید نرو پس می توانی دنبال مواد مخدر نروی، می توانی دنبال لقمه حرام نروی، می توانی دنبال مشروب نروی.
حدیث از پیامبر است که می فرماید: هرگاه «صائم» و روزه دار در جواب کسی که به او فحاشی می کند، بگوید: «إني صائم، سلام علیک» ببخشید من جوابت را نمی دهم، فرمود: این در واقع حجابی از نور است که به شکل مانع و سدی از رحمت خدا می آید و او را از آتش باز می دارد. می گوید: او خودش را کنترل نمود.
ماه مبارک رمضان ظرفیت عظیمی برای رشد بندگان الهی دارد و در این ماه سخنوران به دنبال برخی مسائل مهم هستند تا در قلوب آماده پذیرش مخاطب جای دهند. . کتاب " گفتارهای نو از دعا و نیایش در رمضان" توسط جمعی از پژوهشگران در 18 گفتار و472 صفحه، توسط انتشارات پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام به زیور تبع آراسته شده است و به دنبال تبیینی کاربردی و مستند از سخنرانی های خطبای معاصر درباره ماه مبارک رمضان می باشد.

برشی از کتاب
افضلیت دعا نسبت به تلاوت قرآن
چندین روایت داریم که سوال شده است: آیا تلاوت قرآن افضل است یا خواندن دعا و در خانه خدا گدایی کردن؟ از امام صادق علیه السلام سوال کردند: دو نفر مشغول خواندن نماز می شوند؛ یکی در نماز سوره های زیاد از قرآن می خواند و یکی در نماز دعاهای زیادی می خواند. یا در غیر نماز کسی می نشیند و تلاوت قرآن میکند و کسی هم دعای ابوحمزه می خواند، دعای سحر می خواند، دعای افتتاح می خواند. فرمودند: هردو فضیلت دارد؛ ولی راوی سماجت کرد که در انتخاب این دو گزینه قرائت قرآن ودعا کدام برتر است؟ حضرت فرمودند: دعا خواندن و نیایش و گدایی کردن حتی از تلاوت قرآن هم افضل است. این نص فرمایش امام صادق است. چندین روایت به این مضمون داریم.
چرا دعا از تلاوت قرآن بالاتر است؟ قرآن کلام خداست و شما می خوانید؛ اما دعا کردن، نیایش، گدایی و راز و نیاز و مناجات حتی از کتاب خدا بالاتر است. شاید چند جهت داشته باشد؛ یک جهت اینکه دعا کردن و نیایش دستور خود قرآن است: « وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ » خود خدای متعال می فرماید که دعا بکنید، من اجابت می کنم . « إن الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنم داخرين» خداوند دعا را به عنوان یک عبادت مهم به حساب آورده، می فرماید: کسانی که از عبادت من استكبار می ورزند، به زودی وارد جهنم خواهند شد. دعا اولا عبادت است، ثانیا دستور خود خداست.

دای متعال در آخرین آیه سوره مبارکه فرقان فرموده: « قُلْ مَا يَعْبَؤُاْ بِكُمْ رَبِّى لَوْلَا دُعَآؤُكُمْ » اگر دعاهای شما نبود، گدایی های شما نبود، نیایش های شما نبود، من به شما توجه و اعتنا نمی کردم. یعنی اگردعا نباشد، شاید بلانازل بشود. خدا این سرشکستگی و سرافکندگی و ذلت بنده را دوست دارد. چیزی جز دعا و تضرع ما را از سخط وغضب خدا نجات نمی دهد.
به قول مولانا :
زور را بگذار زاری را بگیر رحم آید سوى زاری ای فقیر
انسان در دستگاه خدا نباید شانه بکشد، گردن بلند بکند، اظهار زور و قدرت کند، خودستایی و خودنمایی کند، نباید بگوید من چنین کردم و چنان کردم؛ این جا این چیزها قیمت و بها ندارد، بلکه باعث سرشکستگی انسان می شود. شیطان شش هزار سال عبادت کرد و چون خود محور و خودبین و خودخواه بود، عبادت های او هم از بین رفت. «زور را بگذار زاری را بگیر»؛ خدا زاری را دوست دارد. کسی که زمین خورده و دل شکسته است، قطعا به او نظر خواهد شد. شاید این شعر حافظ مضمون دهها یا صدها روایت باشد که می فرماید:
در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است
دلیل دیگر افضلیت دعا از خواندن قرآن، این است که دعا مغز عبادت است؛الدعاء مخ العبادة». آن شکستگی که در دعاو تضرع و گدایی هست، در نماز و تلاوت قرآن نیست. انسان در تلاوت قرآن، خودش را مخاطب خدا قرار داده و خدا دارد با او صحبت می کند؛ اما در دعا و نیایش، حالت تضرع و گدایی دارد؛ آن شکستگی و ذلت نفسی که در دعا هست، در بقیه عبادتها نیست.