شصتمین جلسه گروه کلام و معارف دانشنامه پیامبر اعظم(ص) در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار شد

روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) ـ شصتمین جلسه گروه کلام و معارف دانشنامه پیامبر اعظم(ص) با حضور اعضای شورای علمی گروه سه شنبه شب در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع): شصتمین جلسه گروه کلام و معارف دانشنامه پیامبر اعظم(ص) سه شنبه شب با هدف غنای محتوای علمی مقالات با حضور اعضای شورای علمی گروه: حجج اسلام علی اسدی ـ مجتبی گودرزی ـ محمدحسین حقیقی و حسن اسکندری در دفتر دانشنامه برگزار شد.

در این جلسه به بررسی محتوایی مقاله «اشراط الساعه» تألیف محمدامین امینی در دستور کار قرار گرفت.

این مقاله درباره نشانه های قیامت است. اشراط جمع «شَرَط» به معنی علامت و «الساعه» از نامهای قیامت و ترکیب آن دو در اصطلاح نامی برای نشانه های قیامت است. این ترکیب در روایات نبوی به طور گسترده ای به کار رفته اما در قرآن تنها یکبار ذکر شده است «فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها...» (محمد /18) آیا آنها جز این انتظاری دارند که ناگهان رستاخیز برپا شود (و آنگاه ایمان بیاورند) در حالی که هم اکنون نشانه های آن آمده است.

بسیاری از مفسرین معتقدند منظور از اشراط الساعه در این آیه، بعثت پیامبر است چون پیامبر با اشاره به دو انگشت وسط و اشاره که درکنار یکدیگرند فرمود: همانند این دو انگشت من و قیامت با هم مبعوث شدیم. اینکه چگونه، بعثت پیامبر را از نشانه های قیامت دانسته اند، در حالی که هنوز از قیامت خبری نیست، با توجه به این نکته روشن می شود که باقی مانده دنیا را در مقایسه با گذشته آن باید محاسبه کرد و در چنین مقایسه ای آنچه از عمر دنیا باقی مانده چیز مهمی نیست چنانکه پیامبر به یارانش فرمود: تا پایان عمر دنیا چیزی به اندازه فاصله نماز عصر تا غروب خورشید باقی نمانده است.

از آنجا که تعداد فراوانی از آیات قرآن و سخنان پیامبر(ص) حاکی از نزدیک بودن قیامت و قطعی بودن حساب و پایان یافتن حتمی دنیاست، زمان وقوع قیامت یکی از سؤالات اساسی در ذهن مسلمین بود که بارها از پیامبر(ص) پرسیده شد و شاید برای این که این سؤال بی پاسخ نماند، سخن از اشراط الساعه به میان آمده است.

اعضاء شورای علمی با طرح نقطه نظرات علمی و بررسی نقاط قوت و ضعف ساختاری و محتوایی طرح مقالات، پیشنهادات اصلاحی خویش را ارائه کردند.

در نهایت مقرر شد که اصلاحات مورد نیاز با ارجاع مقاله به مؤلف توسط وی صورت پذیرد.