عبدالله بن جَحش [1]
عبدالله بن جحش بن رئاب بن اسد بن خزيمه اسدى، پدرش، جحش بن رئاب، از قبيله بنى دودان و مادرش، اُمَيمه، دختر حضرت عبدالمطلب عمه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم [2] و خودش برادر رضاعى آن حضرت بوده است. [3] او و دو برادرش، عبيدالله و عبد معروف به ابواحمد، قبل از آن كه پيامبر صلی الله علیه وآله وسلم و ياران ايشان در خانه ارقم جمع شوند (قبل از آن كه تعداد مسلمانان به چهل نفر برسد) اسلام آوردند. پس او و برادران و خواهرانش، حمنه، ام حبيبه و زينب، به حبشه هجرت كردند. عبيدالله در حبشه نصرانى شد و به همان دين مرد; عبدالله و ابواحمد با خانواده عبيدالله به مدينه هجرت كردند [4] و پيامبر صلی الله علیه وآله وسلم با ام حبيبه، همسر عبيدالله (دختر ابوسفيان) ازدواج كرد. [5] پيامبر صلی الله علیه وآله وسلم ميان عبدالله و عاصم بن ثابت عقد برادرى بست [6] و عبدالله در جنگ هاى بدر و اُحد شركت كرد و در جنگ اُحد در حدود 47 سالگى شهيد شد. [7] سایر محورهای این مقاله که محقق محترم آن را مورد بررسی قرار داده اند عبارتند از:
- عبدالله هجرت به مدينه
- عبدالله و مأموريت نخله
- عبدالله و نزول آيه
- عبدالله و شهادت در احد [8]
[1]. نویسنده : فرهاد علیزاده.
[2]. الطبقات الكبرى، ابن سعد 3: 65; الاستيعاب، ابن عبد البر 3: 877 و اسدالغابه، ابن اثير 3: 91.
[3]. سبل الهدى و الرشاد، صالحى دمشقى 1: 380.
[4]. الطبقات الكبرى، ابن سعد 3: 65; الاستيعاب، ابن عبد البر 3: 877 و اسدالغابه، ابن اثير 3: 91.
[5]. الاستيعاب، ابن عبد البر 3: 878 و اسدالغابه، ابن اثير 3: 91.
[6]. الطبقات الكبرى، ابن سعد 3: 66 و عيون الاثر، ابن سيد الناس 1: 232.
[7]. الاستيعاب، ابن عبد البر 3: 878 و اسدالغابه، ابن اثير 3: 91.
[8]. جهت توضیح بیشتر رک:جلد پنجم دائره المعارف صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم .