عبدالرحمان بن عوف [1]
عبدالرحمن بن عوف بن غالب از قبيله ى قريش و از طايفه بنى زُهره بوده است. در زمان جاهليت كنيه ى او ابومحمد و نام او عبد عمرو بود و به او عبد الكعبه نيز مى گفتند و پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) او را عبدالرحمن ناميد. [2] او مردى بلند قد و خوش چهره بود و پوستى بشاش و چهره اى سفيد داشت و رنگش به سرخى آميخته، شانه هايش اندكى خميده بود و موهاى سفيد سر و صورت خود را خضاب نمى كرد. [3] مادرش، شفاء بنت عوف بن عبد بن حارث بن زهره است. [4] عبدالرحمن ده سال بعد از عام الفيل به دنيا آمده; يعنى ده سال بعد از زاده شدن پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)به دنيا آمده است. [5]
عبد الرحمن از اولين كسانى بود كه به دين مقدس اسلام گرويد و او را جزو هشت نفر اول مى شمارند كه اسلام را پذيرفت. [6] سایر محورهای این مقاله عبارتند از:
- مهاجرت عبدالرحمن
- عبدالرحمن; قارون امت
- عبدالرحمن و شركت در غزوات
- عبدالرحمن و ابوبكر
- عبدالرحمن و عثمان
- عبدالرحمن و سرپرستى حجاج
- سرانجام عبدالرحمن بن عوف [7]
[1]. محقق و نویسنده:ابوالحسن اسماعیلی
[2]. تاريخ الطبرى، طبرى 3 : 130; الاستيعاب، ابن عبدالبر 2 : 844; اسدالغابه، ابن اثير 3 : 376 و الاصابه، ابن حجر 4 : 290.
[3]. الطبقات الكبرى، ابن سعد 3 : 107 و 115; الاستيعاب، ابن عبدالبر 2 : 847; اسد الغابة، ابن اثير 3 : 381 و الاصابه، ابن حجر 4 : 292.
[4]. الاستيعاب، ابن عبد البر 2 : 844 و اسد الغابه، ابن اثير 3 : 376.
[5]. الطبقات الكبرى، ابن سعد 3 : 108; الاستيعاب، ابن عبدالبر 2 : 844 و اسد الغابه، ابن اثير 3 : 376.
[6]. الاستيعاب، ابن عبدالبر 2 : 844 و اسد الغابه، ابن اثير 3 : 376.
[7]. جهت توضیح بیشتر رک: جلد ششم دائره المعارف صحابه