بدون شک، برگزاری گردهمایی و همایش‌هایی که در راستای بزرگداشت شخصیت‌های علمی و معنوی جهان اسلام برگزار می‌شود را می‌توان از جمله سنت‌های حسنه‌ای به شمار آورد که بحمدلله چند سالی است با رونقی مضاعف دنبال می‌شود.
به طور قطع، برپایی چنین محافلی افزون بر آنکه سهم ویژه و گسترده‌ای در نشر فضائل اخلاقی در فضای جامعه اسلامی دارد، همچنین منجر به آشنایی و انس هرچه بیشتر جامعه علمی کشور به ویژه طلاب و دانشجویان جوان، با سیره نورانی عالمان و اندیشمندان مسلمان خواهد شد.
با کمال مسرت (پنجشنبه 1 آبان 1404) نیز شاهد برگزاری گردهمایی بین‌المللی بزرگداشت آیت‌الله میرزا محمّدحسین نائینی (ره) و فرمایشات رهبر انقلاب (مدظله العالی) در دیدار دست اندرکاران این همایش گرانسنگ بودیم.
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در این دیدار، با تکیه بر کتاب ارزشمند «تنبیه الامه»، این اثر را به عنوان اثری نیکو در راستای آشنایی با مجاهدت‌های سیاسی و اجتماعی میرزای نائینی (ره) معرفی فرمودند.
یکی از نکات بسیار مهم و حائز اهمیت در رابطه با کتاب مذکور (یعنی «تنبیه الامه») آن است که با مراجعه و مطالعه این اثر فاخر مشخص می‌شود میرزای نائینی (ره) را می‌توان از جمله شخصیت‌های داعیه‌دار وحدت و تقریب در جهان اسلام برشمرد.
در ادامه برای اثبات این مدعا، به سه محور از مهم‌ترین مباحث این عالم بزرگوار که نشان دهنده اهتمامش بر اتحاد مسلمین بوده است، اشاره می‌شود:
محور اول
مرحوم نائینی (ره) در بخشی از کتاب «تنبیه الامه»، پس از آنکه بر مبارزه با استبداد تاکید می‌فرماید، «وحدت کلمه امت اسلامی» را به عنوان یکی از راه‌حل‌های علاج استبداد و همچنین کسب موفقیت در میدان مبارزه با آن تلقی فرموده است. {تنبیه الامه، ص167}
شایان ذکر است میرزای نائینی (ره) تصریح می‌فرماید حفظ حریت، شرف و استقلال امت، ممانعت از تعدی‌گری‌های اشرار و گرگان، حراست از نوامیس مسلمین و جلوگیری از عدم وقوع در محنت‌های سخت، تنها و تنها متوقف بر اتحاد کلمه و عدم تشتت آراء هستند. {تنبیه الامه، ص168}؛
محور دوم
به تصریح مرحوم آیت الله محمدحسین نائینی (ره)، شرع مقدس به صورت ویژه‌ای نسبت به اتحاد کلمه مسلمین اهتمام داشته و اساسا به جهت استحکام وحدت و دفع منافرت‌ها بر اموری همچون شرکت در جمعه و جماعات، احسان‌های بی‌منت به دیگر مسلمانان، عیادت از بیماران، شرکت در تشییع جنازه اموات مسلمین، تعزیت و تسلیت گفتن مصیبت‌ها به صاحبان عزا و کمک در راستای رفع حوائج امت اسلامی تاکیده فرموده است.{تنبیه الامه، ص168}؛
محور سوم
یکی دیگر از محورهای موجود در «کتاب تنبیه الامه» بیان دقیق چرایی وجود تفرقه و اختلافات در امت اسلامی است. بدین سان که در نگاه میرزای نائینی (ره)، مبدا و علت اصلی به وجود آمدن تفرق کلمه و اختلاف آراء، به رذائل اخلاقی و نفس پرستی باز می‌گردد. {تنبیه الامه، ص169}
برهمین اساس ایشان، تلاش برای تهذیب اخلاق مسلمین از رذائلب نظیر خودپسندی و نفس پرستی را به عنوان یکی از مهم‌ترین وظایف نخبگان و خواص امت تلقی کرده و بر این باورند اگر رذیله‌های اخلاقی در جامعه از بین بروند، قطعا تفرق کلمه نیز از بین خواهد رفت. {تنبیه الامه، ص170}
با همه این مباحث که تنها بخش کوچکی از مباحث ارزشمند مرحوم نائینی (ره) در «کتاب تنبیه الامه» به شمار می‌رود، مشخص می‌شود ایشان را می‌توان از جمله داعیه‌داران نامدار تقریب و وحدت مسلمانان تلقی کرد.
بدون شک این امر نشان دهنده آن است که علمای مطرح شیعه در گذر تاریخ، بر مسئله اخوت و اتحاد مسلمین تاکید داشته‌اند و لذا اهتمام عالمان امامیه بر مسئله مذکور، منحصر به دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی نمی‌باشد.
امید آن می‌رود روزی فرا رسد که امت اسلامی در سایه‌سار تحقق برادری، سعادت، موفقیت و عزت در دنیا را نیز تجربه نماید.