سُهَيل بن عمرو [1]
او از طايفه عبد شمس، از سران رجال مكه، خطيب قريش و از بزرگان آنها در جاهليت بوده [2] و در زمره «مولفة القلوب» شمار مى رود. [3] مورخان كنيه او را ابو يزيد [4] يا ابازيد [5] و ]نام[ مادر او را به اتفاق، حُبَى دختر قيس گفته اند. [6] فرزندان وى عبارتند از: عبدالله [7] يا عبيدالله [8] كه كنيه اش سهيل بوده است; [9] ابوجندل، كه نام وى را عمرو [10] عاص [11] و عبدالله گفته اند; [12] عتبه، [13] عِنَبه، [14] ام كلثوم، خواهر ابوجندل، [15] سهله [16] و هند. [17] سایر محورهای این مقاله که محقق محترم آن را مورد بررسی قرار داده اند عبارتند از:
- سهيل در جاهليت
- جنگ بدر و اسارت سهيل
- آزادى سهيل
- سهيل و بدر صغرى
- سهيل و صلح حديبيه
- سهيل پس از صلح حديبيه
- سهيل و فتح مكه
- سهيل و لعن رسول خداصلی الله علیه وآلله وسلم بر او
- اسلام آوردن سهيل
- سهيل; از نگاه خود و ديگران
- سهيل و خليفه اول
- سهيل و خليفه دوم
- سهيل و حضور در سقيفه
- سهيل; از ائمه كفر
- سر انجام سهيل [18]
[1]. نویسنده : محمد نقی افشار
[2]. الاعلام، زركلى 3: 144.
[3]. معجم الصحابه، ابن قانع 5: 318.
[4]. انساب الاشراف، بلاذرى 11: 9; اسدالغابه، ابن اثير 2: 328 و الاصابه، ابن حجر 3: 177.
[5]. المعارف، ابن قتبيه 284.
[6]. الطبقات الكبرى، ابن سعد (ترجمه: مهدوى دامغانى) 6: 339 و الثقات، ابن حبان 3: 171.
[7]. الاصابه، ابن حجر 4: 107 و 5: 1407.
[8]. الاصابه، ابن حجر 4: 329.
[9]. اسدالغابه، ابن اثير 3: 181.
[10]. انساب الاشراف، بلاذرى 11: 10.
[11]. الاصابه، ابن حجر 3: 460; اسدالغابه، ابن اثير 5: 160.
[12]. الاصابه، ابن حجر 7: 58.
[13]. الاصابه، ابن حجر 4: 361.
[14]. الاصابه، ابن حجر 4: 610 و اكمال الكمال، ابن ماكولا 6: 117.
[15]. الاصابه، ابن حجر 7: 141 و 8: 462 و اسدالغابه، ابن اثير 5: 613.
[16]. الاصابه ابن حجر 8: 193 و اسدالغابه، ابن اثير 5: 483.
[17]. تاريخ المدينه، ابن شبه 1: 246; تهذيب الكمال، مزى 6: 236 و كتاب المحبر، ابن حبيب بغدادى: 450.
[18]. جهت توضیح بیشتر رک:جلد پنجم دائره المعارف صحابه پیامبر9.