ابومحجن [1]
اقوال مختلف درباره ى نام او:
درباره ى نام او اقوال مختلفى وارد شده است; بعضى نام او را مالك بن حبيب و بعضى عبدالله بن حبيب بن عمرو [2] و بعضى عمرو بن حبيب بن عمرو الثقفى گفته اند. [3] كنيه ى او ابوعبيد بود [4] و مادرش، كنود، دختر عبدالله بن عبد شمس مى باشد. [5]
سبب شهرت ابومحجن:
او يكى از صحابه و ياران پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و يكى از مردان بزرگ دوران جاهليت و اسلام بود كه به بخشندگى و شجاعت معروف شد. او در ماه رمضان سال نهم هجرى، هنگامى كه گروهى از نمايندگان بنى ثقيف نزد پيامبر(صلى الله عليه وآله) آمدند و مسلمان شدند، اسلام آورد. [6] ابومحجن از پيامبر(صلى الله عليه وآله) روايت نقل كرده و ابوسعد بقان نيز از او روايتى نقل كرده است. [7] محجن به عصايى گويند كه سر كج باشد; در زمان فتح مكه پيامبر اكرم عصايى را كه او در دست داشت، گرفته و بت هاى پشت بام خانه ى كعبه را شكست و سپس عصا را به اميرالمؤمنين داد تا بقيه ى بت ها را بشكند و به سبب همين عصا او از طرف پيامبر(صلى الله عليه وآله) به ابومحجن ملقب شد. [8]
سایر محورهای مقاله :
- ابو محجن و شراب خوارى
- علت تبعيد شدن ابومحجن
- ابومحجن و جنگ قادسيه
- تاريخ وفات و محل دفن او
[1]. محقق : عباس اشراقی.
[2]. الاستيعاب، ابن عبدالبر 4 : 1764 و الاغانى، ابوالفرج اصفهانى 19 : 5.
[3]. اسدالغابه، ابن اثير 5 : 276; الاصابه، ابن حجر 7 : 298 و تاريخ الاسلام، ذهبى 3 : 301.
[4]. الاصابه، ابن حجر 7:298.
[5]. الاصابه، ابن حجر 7:298
[6]. الاستيعاب، ابن عبدالبر 4 : 1746 و اسد الغابة، ابن اثير 5 : 276.
[7]. الاستيعاب، ابن عبدالبر 4 : 1746 و اسد الغابة، ابن اثير 5 : 276.
[8]. ريحانة الادب، مدرس تبريزى 7 : 255.ادامه مقاله در جلد سوم دایره المعارف صحابه