ه گزارش روابط عمومی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، دوشنبه 28 خرداد مصادف با دهم ماه ذی الحجه عید قربان است. از نظر لغوی، «قربانی» از لفظ «قربان» گرفته شده است. هر چیزی که وسیله قرب و نزدیکی به خداوند تعالی باشد، به آن قربانی می‌گویند. حال آن چیز ذبح حیوان باشد یا صدقات دیگر.

«عید» از کلمه «عود» به معنای بازگشت است؛ بازگشت از زندان نفس و خرافات به سوی خدا؛ بازگشت از تسلط اهریمن به سوی خدای رحمت. «عید قربان»، به معنای بازگشت انسان به مقام تقرب الهی است که این مقام در سایه مبارزه با هواهای نفسانی و در پرتو تهذیب، خودسازی و بهره‌گیری از فرصت‌های ناب به دست می آید.

روز عرفه و وقوف در عرفات که به پایان می‌رسد، شب پر رمز و راز عید قربان در راه است.

اذان مغرب روز عرفه برای مهمانان خدا، آهنگ کوچ است. آنها به سوی مشعرالحرام رهسپار می‌شوند چون واجب است حاجی شب دهم ذی الحجه را از طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مشعرالحرام وقوف کند و در این سرزمین برای راز و نیاز و خلوت کردن با خدای خویش بماند.

او در لباس احرام است و وقوفش در مشعر، باید با نیت خالص و بدور از ریا و خودنمایی باشد.

حاجی در شب عید قربان در آستانه خانه مولا رحل اقامت می‌افکند و برای حضور دوباره در مکه مکرمه و مسجدالحرام، از خدا و رسولش اجازه می‌خواهد.

پس از دمیدن آفتاب در صبح روز دهم ذی الحجه، حاجیان برای به جای آوردن بقیه اعمال حج از مشعرالحرام خارج می‌شوند و تکبیرگویان خود را به سرزمین منا می‌رسانند؛ جایی که باید شیطان را رمی کنند، قربانی انجام دهند و حلق و تقصیر (تراشیدن یا کوتاه کردن موی سر) به جای آورند.

فرا رسیدن عید سعید قربان، بر آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می‌آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می‌شوند، خجسته باد.