16 بهمن 1401, 13:29
ای گل بوستان ولایت! برخیز و بار دیگر علیوار بر زلف اندیشه و سخن شانه بزن و آتش خطبههایت را نیز بر خرمن یزیدیان زمان ما بزن. ای مادر صبر و ای اساس عفاف! برخیز و به جان بیرمق مسلمانان، با گوارای کلام و عصاره پیامت، روحی تازه ببخش.
زینب (س)، ای زبان علی (ع) در کام و ای استمرار نالههای زهرا (س) در بیت الاحزان هستی! برخیز و با ما سخن بگو... ای قهرمان داستان کربلا! بر تن زخمی عدالت، مرهمی نِه و تیر نظم نوین جهانی را از پر و بال شکسته آزادی و انسانیت بیرون کش. ای خواهر «تنهاترین سردار». میدانم که آسمان دلت در کنار حسن (ع)، خون گریه کرد؛ ای شاه بیت غزل عارفانه و عاشقانه نینوا! بخوان که:کربلا میمرد اگر زینب (س) نبود!
روابط عمومی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام به مناسبت سالروز وفات اسوه صبر و استقامت حضرت زینب کبری (س)، جملهای را از حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی با عنوان «سرّ اشتهار حضرت زینب(س) به عقیله بنی هاشم» نقل میکند:
«سرّ اشتهار حضرت زینب(س) به عقیله بنی هاشم این است که برخیها عاقل نیستند و به دنبال تحصیل عقلند ، برخیها عاقلند و عقل برای آنها به صورت حال است یعنی وصفِ دیرپا نیست [بلکه] گاهی هست و گاهی نیست، برخیها عاقلند و عقل برای آنها به منزله یک وصف مَلکه است، برخیها عاقلند که عقل برای آنها به منزله فصل مقوّم است؛ آنها که عقل برای آنها به منزله فصل مقوّم بود، به تمام معنی عقیلهاند.
حسین بن علی(ع) عقیله بنیهاشم است و زینب کبری(س) عقیله بنیهاشم. این «تاء»،«تاء» مبالغه است نه «تاء» تأنیث. وقتی میگویند انسان خلیفةُ لله است نه خلیف الله، برای این است که این «تاء»، «تاء» مبالغه است همان طوری که میگوئیم فلان شخص علامه است، بنابراین، هم وجود مبارک حسین بن علی(ع) عقیله بنی هاشم است هم وجود مبارک زینب کبری؛ عقل برای اینها به منزله فصل مقوّم بود. اگر کسی عقل برای او فصل مقوّم بود، کمالات از او نشأت میگیرد، مقهور اوست نه مسلّط بر او.»
فرارسیدن سالروز وفات جانسوز حضرت زینب کبری سلام الله علیها آن صدف دریای ایثار و عصمت، پرورش یافته دامان ولایت، محبوب مصطفی (ص)، و نور دیده مرتضی (ع)، سکاندار کربلا، عطر خوش زهرا (س) و الگوی عفاف و پاکی را تسلیت میگوییم.