به گزارش روابط عمومی پژوهشکدۀ باقرالعلوم علیه السلام: با هدف غنای محتوائی مقالات پژوهشی مجموعه گلشن ابرار، پنجاهمین و پنجاه و یکمین نشست مجمع اهل قلم با داوری  استاد ناظر، حجت الاسلام والمسلمین محمد جعفر طبسی و با حضور محققان این مرکز برگزار گردید.

در این دو نشست شرح حال هشت تن از عالمان و فقهاء تاثیر گذار جهان تشیع یعنی: میرزا محمد باقر آشتیانی، سید علی حسینی میلانی، شهید سید محمد رضا خلخالی و سید حسن امین نوشته محمد تقی ادهم نژاد و شخصیتهای معاصری چون سید علی اکبر محب الاسلام، محمد ابراهیم نواب تهرانی و سید محمد حسین میرسجادی نوشته محسن دریابیگی و شیخ مهدی حجار نجفی نوشته سید مصطفی ابراهیمی ارائه گردید و پژوهشگران به دفاع از مقالات خود پرداختند که کلیات مقالات مورد استقبال حاضران در جلسه و استاد ناظر نشست قرار گرفت و وی با دقت نظر نکاتی را در راستای تکمیل آثار مکتوب و اصلاح مقالات بیان نمودند.

استاد طبسی در این جلسه ضمن استماع دفاعیه نویسندگان مقالات و با ارزشمند دانستن مقالات ارائه شده، محققان پژوهشکده را به استفاده از منابع متقن و دست اول در جهت غنای بیشتر محتوای ترجمه علما، توصیه نمود و در ادامه نیز داور جلسه پژوهشگران را به دقت بیشتر در استفاده از القاب برای شخصیتهای علمی در متن مقالات توصیه نموده و خواستار رعایت بیشتر آئین نامه نگارش مقالات از سوی پژوهشگران شد.

در ابتدای این نشست حجت الاسلام عبدالصمد جودتی با تشکر از حضور متعهدانه استاد ارزیاب و پژوهشگران شرکت کننده در جلسه خواستار دقت نظر بیش از پیش نویسندگان در اعمال نکات اصلاحی و تکمیلی استاد راهنمای جلسه شد و از حاضران خواست جهت تسریع در روند تهیه و چاپ و نشر مقالات در مجلدات گلشن ابرار، اصلاحات مورد نظر استاد راهنمای مجمع را در اسرع وقت اعمال و به دفتر گلشن ابرار تحویل دهند.

لازم به ذکر است در نشست های مجمع اهل قلم تا کنون 135 مقاله از مقالات مجلدات گلشن ابرار مورد ارزیابی و بحث و بررسی قرار گرفته است.

در پایان نگاهي كوتاه به زندگی 3 تن از عالمان مطرح شده در این نشست علمی صورت می گیرد:

1-  سید علی حسینی میلانی

تولد: ایشان در ماه مبارک رمضان سال 1367 قمری مطابق با سال 1327 شمسی در نجف اشرف در میان خانواده ای علمی اصیل و ریشه دار و معروف به علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود. در دوران کودکی به همراه پدر بزرگوارش به کربلای معلی مهاجرت کرد.

تحصیلات و اساتید: علامه بزرگوار حضرت آیت الله حاج سید علی حسینی میلانی دوران رشد و بالندگی خود را در نجف اشرف پشت سرنهاد و هنوز ده بهار از عمرش نگذشته بود که به همراه خانواده اش نجف اشرف را ترک و به کربلای معلی مهاجرت کردند و در جوار مرقد جدش حضرت سید الشهداء (ع) رحل اقامت افکنده و تحصیلات خود را در این شهر آغاز نموده و از محضر عالمان و دانشمندان فرزانه حوزة علمیه کربلا کسب فیض و دانش کردند. ذبلا اسامی اساتیدخارج فقه و اصول ایشان می آید: 1- حاج سید محمدرضا موسوی گلپایگانی 2- میرزا کاظم تبریزی (متوفای 116قمری) 3- حاج شیخ حسین وحیدخراسانی 4- حاج شیخ مرتضی حائری یزدی (متوفای 1406قمری) 5- حاج سید محمد حسینی روحانی (متوفای 1418 قمری).

تألیفات: حضرت آیت الله میلانی آثار ارزشمندی را در موضوعات متفاوت علوی اسلامی به یادگار نهاد و با تألیف کتاب های متعدد، دائر المعارفی و سودمند در اختیار رهروان هدایت و پژوهشگران شریعت قرار داد که از جمله آنها به موارد ذیل اشاره می گردد:1- نفحات الأزهار فی خلاصه عبقات الانوار 2- تشیید المراجعات 4 جلد 3- شرح منهاج الکرامه 4 جلد 4- تحقیق الاصول (5جلد) 5- قادتنا کیف نعرفهم (5 جلد) و....

2-  سید علی اکبر محب الاسلام

تولد: سيد علي اكبر واعظ موسوي مشهدي معروف به محب الاسلام در سال 1311 ش در مشهد به دنيا آمد. وي از سادات موسوي است كه از طبرستان كوچ كرده و ساكن نيشابور و سبزوار شده است. پدر معظم له حجة الاسلام سيد علي رضا موسوي (متوفي نيمه رجب 1374 ق) از زهاد و عباد زمانه خود بود.

اساتید: معظم له پس از فراگيري قرآن در چهار سالگي و ادبيات فارسي معمول زمان، ادبيات عرب را در مكتب اساتيد چون شيخ علي محمد افغاني، محقق نوغاني، شيخ محمد تقي عيدگاهي، شيخ محمد تقي نيشابوري (اديب دوم) آموخت. پس از آن متن فقه را از آيت الله حاج ميرزا احمد مدرس يزدي (معروف به نهنگ) و آيت الله حاج آقا حسن قمي و آيت الله حاج شيخ محمد كاظم دامغاني بهره برد.

تالیفات: معظم له از همان ابتدای بلوغ سعی داشت هر آنچه فرا می گیرد را به زیور طبع بیاراید که حدود 36 عنوان از آنها به زیور طبع آراسته شده که از جمله آنها می توان به کتابهای ذیل اشاره نمود: 1- اقوال الائمه 2- کلام حق 3- میزان حق 4- مناظره دو رازی 5- شیعه میپرسد و ...

3-  شیخ مهدی حجار نجفی

تولد: شیخ مهدی در سال 1318 در ناحیه ی حیرة پا به عرصه ی وجود گذاشت. پدرش داوود و اجدادش سلمان و داود دل به روشنای دانشی روشن نکرده و از نعمت روشنی بخشی خواندن و نوشتن محروم بودند.

جدّ بزرگش داود از عشیره ی جبور است که در محودیّه واقع در اطراف نهر فُرات اقامت داشتند.

تحصیلات: او راه روشن علم آموزشی و کسب فضیلت را ابتدا از کوفه آغاز کرد. مقدّمات و مبادی علوم را در سن 10سالگی خواند. سپس برای تکمیل تحصیلاتش به نجف مرکز علمی شیعه رفته و باقی علوم ادبی را با اساتید معروفی به صورت مستمر آموخت. در سنّ 15 سالگی ـ در حالیکه هنوز نشانه های بلوغ در او ظاهر نشده بود ـ در نظم و شعر متبحّر شده و در بین دوستانش مبرّز و ماهرتر از همه شد و به صفاتی چون ذکاوت و تیزهوشی، حافظه قوی، ذهن باز و اسلوب های نیکو شناخته می شد.

اساتید : مهدی در صعود به قلّه های دانش و فرزانگی، از راهنمایی ها و فیض وجود اساتید دانشمندی بهره گرفت که هر کدام در مراتب علم و عمل به سان دریایی بودند که بی منّت می بخشید که به اسامی آنها اشاره می گردد: 1- آقا ضیاء عراقی (1278 – 1361) 2- شیخ حسین نائینی (1277 – 1355) 3- شیخ جواد بلاغی (1282 – 1352) 4- شیخ احمد کاشف الغطاء (1292 – 1344).

تالیفات: حجّار از دانش و علم بسیاری برخوردار بود و برای نشر علوم خود و نیز دفاع از معارف شیعه و محکمات شریعت، از رشحات قلم و زیبایی قلم هنر بهره می جست بگونه ای که اکثر آثار برجا مانده از وی، در قالب نظم و شعر می باشد: شیعة الهدی 2- البلاغ المبین 3- فوز الدّارین فی نقض العهدین و...

رحلت : در هشتم شعبان 1358 قمری، در حالی که هنوز بیش از 40 بهار از عمرش نگذشته بود، به خزان نشسته و به ندای إرجعی پروردگارش لبیّک گفت. جسم پاکش از مَعقَل به سوی زُبیر و از آنجا به نجف اشرف انتقال یافت. زعیم عالیقدر سید ابوالحسن اصفهانی، حق پدری را به جا آورده و بر پیکر سفیر خود نماز گزارد و سپس بنا به وصیت خودش در قبرستان وادی السّلام، در کنار ارواح مؤمنین آرام گرفت.