اشعث بن قيس كِندى [1]

اشعث بن قيس:

اسمش معدى كرب و لقب مشهور او اشعث مى باشد، [2] چون دائماً ژوليده مو بود. [3] و چنان به اين لقب مشهور گشت كه باعث شد اسم وى به فراموشى سپرده شود. [4] هم چنين وى به «عرف النار» يا «عنق النار» ملقب گرديد. [5] كنيه اش ابومحمد مى باشد. [6] پدرش، قيس نيز به أشج معروف بود، زيرا در يكى از جنگ ها سرش زخم برداشته بود [7] و مادر او كبشه، بنت يزيد بن شُرحبيل [8] است. از تاريخ دقيق ولادت وى اطلاع چندانى در دست نيست ولى چون عمر او را شصت و سه سال و وفات وى را در سال چهل يا چهل و دوم هجرى ذكر كرده اند، مى توان دانست كه حدود بيست سال قبل از هجرت و در حضرموت [9] منطقه اى در كشور يمن به دنيا آمده است. [10]

سایر محورهای مقاله :

1. اسلام آوردن اشعث
2. ازدواج خواهر اشعث با پيامبر(صلى الله عليه وآله)
3. اشعث و  ابوبكر
4. اشعث و  خليفه ى دوم
5. اشعث و  خليفه ى سوم
6. اشعث و  امام على (عليه السلام)
7. اشعث و  تصرف شريعه ى فرات
8. بركنارى اشعث و فرصت طلبى معاويه
9. قرآن بر فراز نيزه ها و تغيير موضع اشعث
10. حكميت و  نقش اشعث
11. اشعث و  مشاركت در قتل امام على(عليه السلام)
12. اشعث از نگاه خود و  ديگران
13. اشعث و مرد يهودى
14. اسراف كارى اشعث
15. فريب كارى  اشعث
16. نفاق اشعث
17. موافقت همگان بر لعن اشعث
18. وفات اشعث

[1]. محقق: محمد نقی افشار.

[2]. تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر 9 : 119.

[3]. الاصابه، ابن حجر 1 : 239.

[4]. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد 1 : 136.

[5]. فتوح البلدان، بلاذرى 1 : 109.

[6]. تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر 9 : 118 و اسد الغابه، ابن اثير 1 : 118.

[7]. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد 1 : 136.

[8]. همان; بغية الطلب فى تاريخ حلب، كمال الدين عمر بن احمد بن ابى جواده 4 : 1893 و تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر
9 : 119.

[9]. حضرموت، ناحيه ى وسيعى است در شرق عدن. نزديك درياست و اطراف آن شنزار مى باشد. به سرزمين احقاف مشهور بوده و قبر حضرت هود(عليه السلام) در اين سرزمين واقع شده است. (الاصابه، ابن حجر 1 : 239 و معجم البلدان، بلاذرى 2 : 270)

[10]. دايرة المعارف بزرگ اسلامى، جمعى از نويسندگان 9 : 48. ادامه مقاله در جلد سوم دایره المعارف صحابه