به همت پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی
وبینار نقد و بررسی "ایده و محتوای راهیاری شبکه مکمل طرح امامان محله" برگزارشد
به گزارش مدیریت ارتباطات و روابط عمومی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی، وبینار نقد و بررسی ایده و محتوای راهیاری شبکه مکمل طرح امامان محله، در پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار شد و ایده و کتاب راهیاری مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای این وبینار حجت‌الاسلام مهدی موحد، نویسنده کتاب مذکور در مورد اصل ایده راهیاری و نیز ابعاد کتاب آشنایی با راهیاری در بنیاد هدایت توضیحاتی ارائه نمود.
وی بیان کرد: ایده راهیاری به عنوان یک ایده مکمل در کنار فعالیت‌های مختلف برای توانمندسازی نیروهای در صحنه یعنی امامان مطرح شده است و این ایده کمتر در فضاهای فرهنگی به صورت رسمی مورد استفاده قرار گرفته است.
حجت‌الاسلام موحد اظهار داشت: در تنظیم این اثر، ورود ایده راهیاری و ترجمه آن در ابعاد فعالیت‌های تربیتی طلاب مبلغ و توجه به قواعد تولید علوم انسانی اسلامی، از ویژگی‌های آن محسوب می شود.
وی ادامه داد: این کتاب بیشتر یک کتاب عملیاتی است که دغدغه‌اش شروع فعالیت شبکه راهیاران در سراسر کشور است.
در ادامه این وبینار آقایان دکتر هاشمیان، دکتر مؤمن، دکتر میرمطلبی، دکتر شیخیان و دکتر اسماعیل‌پور به نقد و بررسی این اثر و ایده راهیاری پرداختند.
بررسی و واکاوی عملی تجربه‌های قبلی
حجت‌الاسلام دکتر سید محمدحسین هاشمیان، استاد و دانشیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) با تأکید بر این‌که باید تجربه‌های قبلی نظیر طرح صالحین بررسی و مورد واکاوی عملی قرار گیرد، بیان کرد: شاید بتوان از رابطه مرید و مرادی اثری در بین بانوان پیدا کرد ولی دوگانه راهیار-رهرو الآن در بین نسل جوان که با فضای مجازی انس گرفته اند چندان پسندیده و امکان‌پذیر نیست.
وی با بیان این‌که هیچ تحول اجتماعی بدون نگاه تکنیکال حل نمی‌شود، ابراز داشت: پا گرفتن این حرکت به یک موتور محرک و سرمایه مناسب نیاز دارد و بدون آن عملاً اجرای طرح تحول اجتماعی امکان‌پذیر نیست.
حجت‌الاسلام هاشمیان تصریح کرد: برای بهتر شدن متن پیشنهاد می‌کنم در هر قسمت مثال‌ها و نمونه‌های عملی از فعالیت راهیاری به شکل داستان کوتاه گنجانده شود تا از این طریق هم متن مفهوم‌تر شود و هم از سنگینی مباحث کاسته شود.
ملاحظه اقتضائات محیطی
دکتر علیرضا مؤمن آرانی، عضو گروه تجربه نگاری پژوهشکده باقرالعلوم به نقد عملیاتی پرداخته و بیان داشت: در عمل این کار به سختی امکان‌پذیر است و شاید فقط در فرهنگ‌های خاصی اجرا شود، همچنین باید مدل محیطی و اقتضائات محیطی ملاحظه گردد.
مشابهت با فضای مسیحیت
حسین شیخیان، مدیر کارگروه مطالعه سازمان‌ها و روش‌های تبلیغی جهان با بیان این‌که تجربه‌های مشابهی در فضای مسیحیت وجود دارد، یادآور شد: در مسیحیت هر محله‌ای یک کلیسای محلی دارد و کشیش آن کشیش محله محسوب می‌شود، حتی علاوه بر محله‌ها، نژادها و مشاغل هم می‌توانند کشیش خاص خود داشته باشند. مثلاً کشیش سرخ‌پوست‌های فلان منطقه، یا کشیش رفتگران. اصطلاحاً به این کشیش‌ها Chaplain گفته می‌شود.
وی ادامه داد: همین‌طور در فضای مسیحیت یک کلیسای محوری داریم که کلیسای محلات تابع آن کلیسا هستند. در این مدل نظام استاد و بزرگ‌تر وجود دارد (چیزی شبیه مراتب اقطاب صوفیه) که هر کشیش یا حتی فرد جامعه باید ارتباط با یک استاد و بزرگ‌تر داشته باشد.
شیخیان در پایان گفت: در تبلیغ مسیحیت کارهای خدماتی را تبلیغ نمی‌دانند بلکه حتماً در کنار فعالیت‌های خدماتی یک سری توصیه های لسانی را هم ضمیمه می‌کنند.
اقتضائات امامت در راهیاری
دکتر توحید اسماعیل‌پور، مدیر مرکز مطالعات و سنجش دین‌داری پژوهشکده باقرالعلوم با بیان این‌که جا دارد برای ایده راهیاری دو نگارش به وجود بیاید تأکید کرد: لازم است اقتضائات امامت در راهیاری دیده شود و راهیاری با مدل امامت تنظیم گردد.