ابوذر غفارى

ابوذر غفارى[1]

 ابوذر غفارى:

نام مشهور او جندب بن جناده ى غفارى است. براى وى نام هاى ديگرى نيز ذكر شده است، مانند «بريد بن عبدالله»، «برير بن جنادة»، «برير بن عشرقه»، «برير بن جندب»، «جندب بن عبدالله» و «جندب بن سكن»، اما آن چه مشهور و صحيح است «جندب بن جناده» است. كنيه ى او ابوذر است و به اين كنيه مشهور است. [2] وى يكى از ياران بزرگ پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) پنجمين كسى است كه اسلام آورد. [3] مردى زاهد و راستگو و سخن گويى كه بى پرده سخن مى گفت. او اسلام آورد و به دستور پيامبر(صلى الله عليه وآله) به محل زندگى خود بازگشت تا وقتى كه به مدينه مهاجرت كرد و به رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) ملحق شد. [4]

سایر محورهای مقاله

1. اسلام آوردن ابوذر
2. فضائل ابوذر
3. زهد و تقوای ابوذر
4. عبادت ابوذر
5. ابوذر و اهل بیت
6. ابوذر و دفاع از خلافت امام علی
7. خبر پیامبر از تبعید ابوذر
8. چرا ابوذر تبعید می شود
9. ابوذر در شام
10. تبعید ابوذر به ربذه
11. سرانجام ابوذر

[1]. محقق: سید موسی موسوی.

[2]. قاموس الرجال، شوشترى 2 : 726.

[3]. البدء و التاريخ، مطهر بن طاهر مقدسى 5 : 93.

[4].جهت توضيح بيشتر رك:جلد دوم دايره المعارف صحابه