X
امام دوم شیعیان و اولین فرزند امام علی علیهالسلام و حضرت فاطمه زهرا سلامالله علیها بنا بر مشهور در پانزدهم رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله به دستور خداوند، ایشان را حسن نام نهاد و گوسفندی قربانی کرد و موی سر آن نورسیده را تراشید و به اندازه وزن آن، نقره صدقه داد. آن حضرت در ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسید و در سال ۴۱ه.ق. مجبور به صلح با معاویه شد. دوره حکومت آن حضرت شش ماه و سه روز طول کشید. امام حسن پس از صلح، به مدینه رفت و ده سال تا هنگام شهادت در مدینه بود.
یادداشت | محمد باغچقی عضو گروه امت و تمدن پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (علیه السلام)
ویژهنامه «سرکوب دستمزد» نامهجمهور منتشر شده در شماره پنجم فصلنامه نامهجمهور «طبقه دولتمند و سرکوب رفاه» به صورت رایگان منتشر شد.
یادداشت | احمد کوثری مدیرگروه امت و تمدن پژوهشکده باقرالعلوم(علیه السلام)
پیشفروش هشت عنوان کتاب از جدیدترین آثار کارگروه تجربهنگاری فرهنگی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در پایگاه اینترنتی فروش محصولات این پژوهشکده آغاز شد.
کارگاه آموزشی طرحنویسی پژوهشهای تجربهنگاری سومین جلسه از دوره یکساله آموزش تجربهنگاری فرهنگی کارگروه تجربهنگاری پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در قم برگزار شد.
کارگروه سیاستگذاری فرهنگی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در نشستی با حضور کارشناسان به بررسی پیامدهای لایحه تعطیلات آخر هفته را با با عنوان «شنبه یا پنجشنبه» پرداخت.
کارگروه علمی مطالعات خانواده پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام با همکاری سایر مراکز علمی و فرهنگی سلسله نشستهای مجازی روایت نخبگانی از تعملات پدر و دختر را برگزار میکند.
اكثم بن صيفى [1]
يكى از بزرگان عرب جاهلى [2] اكثم بن صيفى تميمى، حكيم و دانشمند عرب است [3] كه داناترين، عاقل ترين و بردبارترين فرد در عهد خود بود و اين حكمت و دانش را از بزرگان قريش، حضرت ابى طالب، هاشم، عبدمناف و قُصَى كسب كرده بود. اكثم در دوره ى جاهليت از كسانى بود كه به دليل شرافت، صداقت و ديگر صفات نيكو به كار قضاوت مى پرداخت و از منابع چنين دانسته مى شود كه وى به دليل دانايى و سخنورى، نقش اجتماعى و تربيتى برجسته اى در آن روزگار داشته است; چنان كه برخى از بزرگان و فرمانروايان عرب با وى ارتباط و مكاتبه داشته و از مشورت با او سود مى برده اند. گفته اند كه وى يك بار براى آزاد كردن اسيران بنى تميم، نزد نعمان بن منذر، فرمانرواى حيره رفت. مهم ترين نكته در زندگى اكثم، اسلام آوردن او و نيز سخنان حكيمانه اى است كه از وى نقل شده است. در منابع تاريخى و روايى و ادبى سخنان حكمت آميز و بليغ بسيارى را از اكثم نقل كرده اند و اين سخنان غالباً به صورت مَثَل در ميان اعراب رواج يافته و چنان منزلتى يافته است كه در شمار سخنان پيشوايان و حكيمان نامدار اسلام قرار گرفته است; حتى شهرت اكثم در حكمت و دانش، او را همتاى بزرگمهر و لقمان حكيم قرار داده است. از اكثم فرزندانى بر جاى ماند كه در كوفه مى زيستند. [4] او يكى از معمرين (صاحبان عمر طولانى) روزگار است [5] كه در حدود «سيصد و سى سال» [6] عمر كرد. وى به پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) ايمان آورد اما موفق به ديدار ايشان نشد. [7]
همچنین این مقاله دارای محورهای دوگانه ذیل نیز می باشد:
[1]. محقق: عباس اشراقی
[2]. دايرة المعارف بزرگ اسلامى، جمعى از نويسندگان 9 : 722.
[3]. المنتظم، ابن جوزى 2 : 372 و الاصابه، ابن حجر 1 : 351.
[4]. دايرة المعارف بزرگ اسلامى، جمعى از نويسندگان9 : 722.
[5]. دايرة المعارف بزرگ اسلامى، جمعى از نويسندگان9 : 722.
[6]. الاصابه، ابن حجر 1 : 353.
[7]. المنتظم، ابن جوزى 2 : 372 و الاصابه، ابن حجر 1 : 351.
[8]. جهت توضیح بیشتر رک:جلد سوم دایره المعارف صحابه .
چهارمین شماره از فصلنامه «نامه جمهور» ویژهنامه انتخابات مجلس به همت کارگروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در 232 صفحه منتشر شد.