X
امام دوم شیعیان و اولین فرزند امام علی علیهالسلام و حضرت فاطمه زهرا سلامالله علیها بنا بر مشهور در پانزدهم رمضان سال سوم هجری در مدینه به دنیا آمد. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله به دستور خداوند، ایشان را حسن نام نهاد و گوسفندی قربانی کرد و موی سر آن نورسیده را تراشید و به اندازه وزن آن، نقره صدقه داد. آن حضرت در ۳۷ سالگی به امامت و خلافت رسید و در سال ۴۱ه.ق. مجبور به صلح با معاویه شد. دوره حکومت آن حضرت شش ماه و سه روز طول کشید. امام حسن پس از صلح، به مدینه رفت و ده سال تا هنگام شهادت در مدینه بود.
یادداشت | محمد باغچقی عضو گروه امت و تمدن پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (علیه السلام)
ویژهنامه «سرکوب دستمزد» نامهجمهور منتشر شده در شماره پنجم فصلنامه نامهجمهور «طبقه دولتمند و سرکوب رفاه» به صورت رایگان منتشر شد.
یادداشت | احمد کوثری مدیرگروه امت و تمدن پژوهشکده باقرالعلوم(علیه السلام)
پیشفروش هشت عنوان کتاب از جدیدترین آثار کارگروه تجربهنگاری فرهنگی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در پایگاه اینترنتی فروش محصولات این پژوهشکده آغاز شد.
کارگاه آموزشی طرحنویسی پژوهشهای تجربهنگاری سومین جلسه از دوره یکساله آموزش تجربهنگاری فرهنگی کارگروه تجربهنگاری پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در قم برگزار شد.
کارگروه سیاستگذاری فرهنگی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در نشستی با حضور کارشناسان به بررسی پیامدهای لایحه تعطیلات آخر هفته را با با عنوان «شنبه یا پنجشنبه» پرداخت.
کارگروه علمی مطالعات خانواده پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام با همکاری سایر مراکز علمی و فرهنگی سلسله نشستهای مجازی روایت نخبگانی از تعملات پدر و دختر را برگزار میکند.
اُبَىِّ بنُ كَعْب [1]
نام او اُبىّ بن كعب بن قيس بن عبيد بن زيد خزرجى [2] است و به كنيه هاى ابامنذر و أباطفيل مشهور بوده است. [3] او يكى از فضلا و فقهاى صحابه ى پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و استادترين مسلمين در خواندن قرآن به حساب مى آمد و هم چنين دبيرى پيامبر(صلى الله عليه وآله)را نيز عهده دار بود. او قبل از زيد بن ثابت، كاتب وحى بود و گاهى پيامبر(صلى الله عليه وآله) او را مأمور مى كرد تا به تازه مسلمانان، از جمله وفد عامر و وفد بنى حنيفه، كه به مدينه آمدند، احكام اسلام و قرآن بياموزد. [4] او به عنوان يكى از انصار با سابقه ساليان زيادى همنشين پيامبر(صلى الله عليه وآله) بود و چنان كه در روايت آمده است تمامى قرآن را بر آن حضرت عرضه نمود و از همان تاريخ نيز به تعليم قرآن مشغول شد و بنابر حديثى مشهور، يكى از چهار تنى است كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرا گرفتن قرآن را از آنان توصيه كرده است.در حديثى ديگر كه فضايل چند تن از صحابه بيان شده است، اُبىّ بن كعب، آگاه ترين فرد امت درباره ى قرائت دانسته شده است: «اقرأ أمتى لكتاب الله». [5]
سایر محورهای مقاله :
[1].محقق: غفور مرادی .
[2].أعيان الشيعة، امين عاملى 2 : 455.
[3]. الاستيعاب، ابن عبدالبر 1 : 66.
[4]. تاريخ ابن خلدون، ابن خلدون 2 : 56.
[5]. البته اهل بيت(عليهم السلام) مشمول اين حديث نمى شوند. ادامه مقاله در جلد سوم دایره المعارف صحابه
چهارمین شماره از فصلنامه «نامه جمهور» ویژهنامه انتخابات مجلس به همت کارگروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام در 232 صفحه منتشر شد.