در پژوهشکده باقرالعلوم صورت گرفت؛
بررسی ابعاد فقهی- حقوقی ماهیت و آثار مرگ مغزی
روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) - سومین نشست گروه فقه و ارتباطات پژوهشکده باقرالعلوم (ع) با موضوع «بررسی فقهی ،حقوقی ماهیت و آثار مرگ مغزی» در سالن اجتماعات این پژوهشکده برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) - سومین نشست گروه فقه و ارتباطات پژوهشکده باقرالعلوم (ع) با موضوع «بررسی فقهی ،حقوقی ماهیت و آثار مرگ مغزی» در سالن اجتماعات این پژوهشکده برگزار شد.
حجت الاسلام مجید تلخابی، مدیر گروه فقه و ارتباطات پژوهشکده گفت: کمک به جامعه علمی کشور از جهت اتقان استدلالات در زمینه مرگ مغزی و واکاوی نظرات قائلین به جواز و عدم جواز پیوند اعضا در فردی که مبتلا به مرگ مغزی شده است، از اهداف این نشست است.
وی با اشاره به پیشینه قانونی اهداء عضو مرگ مغزی، گفت: بنا به گواهی دبیرخانه شورای نگهبان اولین بار در سال 1373 لایحه پیوند اعضا به مجلس تقدیم شد که رای نیاورد، مجدداً در سال 1379 در مجلس ششم این قانون برای تصویب به جریان افتاد که نهایتاً تصویب، ولی ازآنجایی که طبق اصل94 قانون اساسی، شورای نگهبان ده روز فرصت دارد تا نظر نهایی خود را نسبت به مصوبات مجلس اعلام نماید، در این مدت از سوی شورای نگهبان هیچ گونه نظری داده نمی شود، همین امر باعث ابلاغ اجرای قانون به رئیس جمهور وقت می شود.
حجت الاسلام تلخابی افزود: مخالفین این طرح فتوایی را از مقام معظم رهبری نقل می کنند و در جاهایی هم این قانون را مستند به تایید شورای نگهبان می کنند؛ در صورتی که این مسئله صحیح نیست.
این مدیر پژوهشی اضافه کرد: از نظر فقهی نمی توان با شخصی که مرگ مشتبه دارد، معامله میت نمود؛ فقهای بزرگ دلیل آن را نامشخص بودن علائم فوت می دانند و وجوب احتیاط در بحث می دانند.
در ادامه این نشست حجت الاسلام مهدی رهنما، پژوهشگر مرکزفقهی ائمه اطهار (ع) طی سخنانی اظهارداشت: امروز مرگ مغزی در جامعه ما در حالی تلقی قبول شده است که قاطبه فقهای حاضر آن را قبول ندارند.
وی ادامه داد : حی و زنده بودن در بسیاری از احکام شرعی، موضوع حکم قرار گرفته است و در تشخیص مفاهیم به عرف مراجعه می کنیم.
حجت الاسلام عباس جعفری هم در این نشست با بیان این که باید به صورت تخصصی به مباحث توجه داشته باشیم، گفت: علم پزشکی در مواردی همچون مرگ مغزی ،علم سبب به مسبب بوده که همان علم حدیثی را در اذهان تداعی می کند.
وی افزود: علم حدیثی دقت علم حسی را در تشخیص موضوعات ندارد و علم حسی چون موخر از موت است، مورد اعتماد اهل فن قرار گرفته است.
این استاد حوزه خاطر نشان کرد: کلمات فقها در بسیاری از موارد اضطراب داشته و صدور برخی فتاوا قطعی نیستند؛چرا که اگر فرد دچار مرگ مغزی شد، تا زمانی که علائم مرگ حتمی را نداشته باشد، نمی توانیم مرگ او را حدس بزنیم .
حجت الاسلام جعفری تصریح کرد: افرادی که دچار مرگ مغزی می شوند، میت به شمار نمی آیند، ولی آیا این که برداشتن اعضاء افراد مرگ مغزی دچار قصاص خواهد بود یا نه، باید مورد بحث دقیق علمی قرار بگیرد.