در این جلسه شرح حال چهار شخصیت مهم دیگر از عالمان جهان تشیع یعنی: مولی مسیحا محمد مسیح بن مولی اسماعیل فدشکوئی شیرازی فسوی (شیخ الاسلام شیراز) نوشته حسین شهسواری،   شیخ محمود شهابی نوشته محسن دریابیگی،  سید محمد صادق طباطبائی سنگلجی نوشته ذبیح الله مولائی و سید صادق حسینی شیرازی نوشته محسن دریابیگی، ارائه گردید و نقطه نظرات اساتید محترم ارزیاب به سمع و نظر حاضران در جلسه رسید.

استاد طبسی در این جلسه ضمن استماع دفاعیه نویسندگان مقالات در جهت غنای بیشتر محتوای ترجمه علما، حاضران در جلسه را به استفاده از منابع متقن و دست اول تشویق کرد.

استاد باقری بیدهندی نیز ضمن ارزشمند دانستن مقالات ارائه شده، پژوهشگران را به دقت بیشتر در استفاده از القاب برای شخصیتهای علمی در متن مقالات توصیه نموده و خواستار رعایت بیشتر آئین نامه نگارش مقالات از سوی پژوهشگران شد.

در پایان جلسه نیز اساتید ارزیاب ضمن عالی دانستن محتوای مقالات، محققان را به ملاحظه منابع بیشتر سفارش کردند. 

لازم به ذکر است در نشست های مجمع اهل قلم تا کنون حدود 60 مقاله از مقالات مجلدات 10 و 11 گلشن ابرار مورد ارزیابی و بحث و بررسی قرار گرفته است.

در پایان نگاهي كوتاه به زندگی بعضی از عالمان مطرح در این مجمع صورت می گیرد:

1-شیخ محمود شهابی

مرحوم محمود شهابى (1282ـ 1365 ش) از عالمان و فرهيختگان اين مرز و بوم است كه عمر خود را يكسره وقف علم و دانش نمود. به واقع تمام عمر وى رامى توان مجموعه سه گانه خواندن و نوشتن و آموختن دانست.

استاد شهابی، در اغلب علوم اسلامی تخصص داشت و قریب به 40 کتاب ارزشمند را به رشتة تحریر درآورد. از آثار او در منطق، «رهبر خرد» شایان ذکر و توجه است. نثر این کتاب، که یکی از آثار جامع و ژرف در منطق به زبان فارسی در روزگار ماست، عاری از ایجاز و دشواری نیست؛ با اینکه مؤلف انگیزة تألیف آن را دفاع از حقیقت و ادای حق منطقیان پیشین با نثری امروزی و قابل استفاده دانسته است. 

وي در سال 1358 برای معالجه عازم فرانسه شد و بعد از سال ها دوری از وطن، در ایام دشوار پیری و تحمل رنج ها و مرارت ها، در سحر 4/5/1365 در همان دیار غربت درگذشت. بعد از فوتش، نوشته ای از ایشان پیدا شد که در آن حمل جسد را حرام دانسته بود، لذا جسد وی به ایران منتقل نشد و در بخش مخصوص مسلمانان گورستان پاریس به خاک سپرده شد.

2-سید محمد صادق طباطبائی سنگلجی

مرحوم طباطبائی فرزند سيد مهدي از نوادگان سيد مير علي از سادات طباطبائي و از قبيله علامه بحرالعلوم بوده که در شهرستان همدان ديده به جهان گشود.

از فراز های مهم زندگی سیاسی سید می توان به ارتباط وي با سيد جمال الدين اسدآبادي و مسافرت ایشان همراه با ناصر الدین شاه به کربلا اشاره نمود. وی در این سفر همراه با فرزندان خود شاه را همراهی می کردند و آنگونه که از دست نوشته ها و خاطرات خود ناصر الدین شاه بر می آید، سید در این مسافرت عهده دار امور روحانیت و رابط بین علماء با شاه و مسئول تنظیم جلسات بین أن دو بود.

وفات این عالم فرزانه را ماه ربيع الاول سال 1300 هجري قمري برشمرده اند. وی را در نزديكي حرم حضرت عبدالعظيم حسني و در مقبره خاندان طباطبائي دفن نمودند.

3-سید صادق شیرازی

او در 20 ذی الحجه 1360 هـ در کربلای معلی در میان خاندان مشهور، عالم پرور و اهل فضلِ شیرازی متولد شد. از جمله اهتمامات ایشان توجه به امر مؤسسات و مراکز دینی، علمی، فرهنگی، خیری و خدماتی بوده است.

بسیاری از حوزه های علمیه و حسینیه ها، مساجد، مدارس، کتابخانه ها، انتشارات و درمانگاه ها، صندوق های قرض الحسنه و شبکه های ماهواره ای اسلامی و رادیوها زیر سایه توجهات و ارشادات ایشان در نقاط مختلف دنیا مشغول به فعالیت هستند. درس های اخلاق ایشان در چندین مجلد به چاپ رسیده است که می توان به کتاب «نسیم هدایت» (4 جلد)، «درسنامه امام صادق علیه السلام»، «ای اباذر این گونه باش»، «نفحات الهدایة»، «زیور خوبان»، «العلم النافع»، «احیاء عاشوراء»، «المرأة والعائلة»، «شمیم رحمت»، «سرچشمه زلال غدیر» و... اشاره نمود.

تاکنون بیش از 30 کتاب در علوم مختلف از ایشان به چاپ رسیده و حتی تعدادی از آنها به زبان های فارسی، انگلیسی، اردو، آذری، کردی، بنگالی، سواحلی، هندی، اندونزی، ترکی، برمه و دیگر زبانها نیز ترجمه و چاپ شده است.