ومن يخرج من بيته مهاجرا إلى الله ورسوله ثم يدركه الموت فقد وقع أجره على الله
بدینوسیله ارتحال زائر حضرت رضا علیه‌السلام، دوست صمیمی مان، فاضل ارجمند حجت‌الاسلام سید مصطفی مدرس مصلا را خدمت همه دوستان و آشنایان این مرحوم تسلیت عرض می‌کنیم و از خدای متعال جبران مصیبت فقدان ایشان در جامعه نخبگانی دردمندان انقلاب اسلامی را مسئلت می‌کنیم.
مرحوم مدرس مصلی بین سالهای 1376 تا 1387 تحصيلات ابتدايی خود را در مدرسه دولتی پاسداران، راهنمایی در مدرسه نمونه دولتی شهید مرشد و دبیرستان را در مدرسه شهید صدوقی(سمپاد) یزد سپری کرد و برای ادامه تحصیلی در رشتۀ مهندسی شیمی دانشگاه صنعتي شريف و اخذ مدرک کارشناسی راهی تهران شد.
وی در سال 1391 وارد حوزه شد و تحصیل ادبیات عرب، عقاید، منطق، اصول فقه، فقه، تفسیر، فلسفۀ اسلامی، عرفان اسلامی، تکنولوژی آموزشی، کلام اسلامی و تکميل امتحانات کتبی و شفاهی سطح 1 و سطح 2 را به پایان رساند و در مقطع سطح 3 حوزه علمیه قم مشغول به تحصیل شد. از سال 1397 نیز به طور رسمی در درس خارج آیت الله شب زنده دار و حجت الاسلام شایعی شرکت می‌کرد که تاکنون ادامه داشت.
برگزاری سلسله نشست‌های باورداشت‌های اسلامی- انقلابی (تا سال 1395)، برگزاری نهضت مصاحبه با محوریت حوزه انقلابی، برگزاری اعتکاف معرفتی با محوریت حوزه انقلابی و سخنرانی رهبری در 25 اسفند 94، عضویت در ستاد فکری الگوی پیشرفت اسلامی ذیل مرکز مطالعات راهبردی حوزه علمیه قم، مسئول دفتر مطالعات و برنامه ریزی راهبردی موسسه فتوت (تاکنون)، سرپرست کارگروه مکتب امام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی(تاکنون) برخی خدمات علمی، اجرایی او به شمار می‌رود.
از جمله خدمات تبلیغی تربیتی مرحوم مدرس مصلی می‌توان به شروع تبليغات دينی(به عنوان مبلغ دینی) در فضاهای متنوع: مناطق روستايی، هيئآت مذهبي(قم و تهران)، مجموعه‌های آموزشی، مشارکت در تاسیس قرارگاه گفتمان انقلاب اسلامی با جمعی از طلاب، حضور در چندین دوره اسلام ناب کشور و استانی به عنوان مدرس، مشارکت در طراحی دوره های اسلام ناب اشاره کرد.
کتاب ضرورت نهضت گفتمان سازی مکتب امام(در دست چاپ)،مشارکت در تدوین کتاب برای هم بودن، مشارکت در تدوین کتاب جایگاه عزم، مشارکت در تدوین کتاب باورداشت‌های اسلامی انقلابی و مشارکت در تدوین کتاب زندگی مطلوب طلبه از جمله آثار این محقق و پژوهشگر حوزوی است که متأسفانه در سنین جوانی به دیار باقی شتافت.
روابط عمومی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیه‌السلام درگذشت حجت‌الاسلام سیدمصطفی مدرس مصلی را خدمت دوستان و همکاران ایشان تسلیت گفته، برای خانواده محترم آن مرحوم صبر و شکیبایی و برای آن عزیز از دست رفته غفران و رحمت واسعه الهی را مسألت می‌دارد. روحش شاد
پیام تسلیت حجت الاسلام و المسلمین محمد قمی، ریاست سازمان تبلیغات
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
اولین بار نیست عزیزی از دست می‌دهم اما سختی‌اش برایم کم نشده؛ من که خود را از صاحبانِ عزا می‌شمارم و برادر از دست داده‌ام، باید برای پاره‌ی تنم پیام تسلیت بنویسم. در رثای صدیق مجاهد و سخت‌کوش و مهربانم آقاسیدمصطفای دوست‌داشتنی که رفتنش جگرم را سوزانده و بغض راه نفسم را تنگ کرده است. از میان مضامین بسیاری که جلوی چشمان اشک‌بارم جلوه‌نمایی می‌کنند، به اندکی بسنده می‌کنم؛ اولین بار در اواخر شهریور ۱۴ سال پیش در اردوی ورودی‌های دانشگاه صنعتی شریف که از دارالولایه محضر امام رئوف مشرف شده بود و از مهر همان سال در مسجد دانشگاه یا خوابگاه شهید شوریده و دیگر مجال‌ها، از پرسش‌هایش سر کلاسِ درس و انگیزه‌ها و مسئله‌هایش در مقام مشاوره، بارها و بارها از سطح دغدغه‌های او به وجد آمده‌ام تا امروز که در ایام زیارتی، سمت نورِ شمس‌الشموس دوید و پرگرفت و آسمانی شد و منِ متحیر، سوگ‌مندانه؛ سیّد را ملحق به رفقا و شاگردان شهیدم می‌بینم و به عظمت مکتبی که هم‌چون ایشان، بسیار پرورش می‌دهد می‌اندیشم و سرزنش‌گر خویشم که هم‌چنان پای در گِل گرفتار مانده‌ام. سال‌ها به حسبِ ظاهر منِ کم‌ترین، مربّی‌اش بوده‌ام و اویی که از همه می‌آموخت، هوشمندانه و مؤدبانه در قالب مشاوره و سوال و رفتار، به من تذکر می‌داده و من از تخلق، ادب، بی‌تکلف‌بودن، نجابت، و دل‌سوزی‌اش دور از هر تعارفی درس‌ها گرفته‌ام. مهمترین ویژگی این جوان مومن انقلابی و مبارز، اما، یقین او بود به حقانیت اسلام ناب و مکتب امام رضوان‌الله تعالی علیه و انقلاب عظیم اسلامی. بخشی از تجلیات این باورمندیِ با تمام وجود و به تبع، دغدغه‌مندی و دردمندیِ از عمق جان، حرارت و شور صادره از وجودش و گرمابخشی محافل حوزه و دانشگاه بود.
در زمانه‌ی جهادتبیین، تدوین و عرضه‌ی سطور مورد نیاز امروز از اسلام ناب بیش از پیش وجهه‌ی همّتِ او بود.
فقدان ناگهانیِ فاضل اندیشه‌ورز و محقق انقلابی، ضایعه‌ای تأسف‌برانگیز بود و برای جبرانش چشم به آسمان دوخته‌ام و به دادار جبّار برای تکوّن بسیج دانش‌جو و طلبه امید بسته‌ام.
رحلت این نهال قدکشیده‌ی بوستان ولایت را به خانواده‌ی شریف و پاک‌طینت او و عموی عالم و بزرگوار ایشان و نیز دوستان و هم‌سنگران وی، علی‌الخصوص به حضرت استاد فلاح شیروانی زیدعزه تسلیت عرض می‌کنم و برای همه‌ی بازماندگان، صبر و شکیبایی و استواری بر طریق‌ش مسئلت دارم و علوّ درجات را از حضرت حق خواستارم.
محمد قمی
پیام تسلیت حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا فلاح شیروانی مدیر موسسه فرهنگ و تمدن توحیدی
«وَ بَشِّرِ اَلصّٰابِرِينَ،
اَلَّذِينَ إِذٰا أَصٰابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ،
قٰالُوا إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ»(البقرة، 155 و 156)
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
▫️رخنه می‌جویی خلاص خویشتن
▫️رخنه‌ای جز مرگ ازین زندان که یافت
بامداد ۲۷ بهمن مصادف با شهادت امام موسای کاظم علیه السلام، فاضل ارجمند حجت‌الاسلام سیدمصطفی مدرس مصلی در راه زیارت امام رؤوف از میان ما پر کشید و به دیار باقی شتافت.
برادر بسیار عزیزی را از دست دادیم. به او امیدهای بسیاری بود و هرچند هنوز در موقف خود به طور کامل نشکفته بود، ولی انسان بزرگی بود.
باید درباره سیدمصطفی کمی تفصیلی سخن گفت. شخصیت او باید برای جوان امروز بازنموده شود تا بیاندیشد که در این زمانه چنین هم می‌توان بود.
اندیشه‌ها و ایده‌هایش برای جوان امروز جذاب است و افق‌گشاست.
خاطرات زندگیش نیز الهام‌بخش است.
سالهای سال بود که تلاش می‌کرد کار بزرگی برای انقلاب بکند. کارهای متنوعی کرده بود و دائما می‌آموخت و میشنید تا عملیات خود را دقیقتر کند. نقطه عملیات او تیزتر شده بود و سرعت رشدش خیلی بالا رفته بود. اقلا تنها یکی دو سال لازم بود تا بخش خوبی از ثمرات تلاش‌های این سالهایش را ببیند. دریغ که خدای بی‌نیاز او را در همین مقطع طلبید و ظاهراً این کارها بدون مجری ماند.
از همه چیز و همه کس می‌آموخت. با سرعت زیادی در حال اندوختن بود.
نکته‌های دقیق را درمی‌یافت و پس از آن نزدش حاضر بود.
اهل یقین بود، اهل توقف‌ها و تردیدهای بی‌جا و از سر کاهلی نبود، در هدف و مسیر تردید نداشت.
منطق داشت، منطق او پیشرفت کار بود و برای آن بسیار می‌سوخت و می‌کوشید و تواضع و فداکاری می‌کرد.
مهمترین و بارزترین خصلت او این بود که عظمت انقلاب اسلامی را درک کرده بود. انقلاب اسلامی همه وجودش را تسخیر کرده بود.
ریشه‌های انقلاب را یافته بود و همه آنها را جدی می‌گرفت. دانش‌های حوزوی را از ریشه‌های قطعی انقلاب یافته بود و با جدیتی مثال زدنی هر محفل علمی وزینی می‌یافت خود را به آن می‌رساند تا از تراث معرفتی اسلامی چیز بیشتر و سنگین‌تری بیاموزد. باز هم شیرین‌ترین گفتگوها برای او گفتگوی عالمانه درباره گذشته، حال و آینده انقلاب بود.
غیر از عشق به اهل‌بیت که شاید از کودکی با او همراه بود، دردهای معنوی را از ابتدای حیات حوزوی برگزیده بود و علاقه داشت همه چیز را به این افق بکشد و با این رائحه بشنود. شاید زیباترین رائحه حضور و بروز او اخلاص و صداقتش بود.
اگر دردها و غصه‌ها رهایش می‌کرد او را بسیار اهل رفاقت می‌یافتی، با گام‌های سریعی به سمت رفیق می‌آمد و در زمان کمی حجم عظیمی از عواطف ناب را به رفیق خود هدیه می‌کرد.
حجم فعالیتش بالا بود و تنوع آنها تعجب دوستان را برمی‌انگیخت.
اهل ارتباط بود. در ذهن و سینه وسیعش اشخاص و گروه‌های زیادی جا می‌شدند و هر کدام سهمی داشتند. نگاه او به اشخاص و مجموعه‌ها و حرکت‌ها احترام‌آمیز بود و هرچه می‌گذشت این خصلت در او برجسته‌تر میشد. جالب این بود که این ارتباطها او را منفعل و صرفا اهل رفیق‌بازی نمی‌کرد. ارتباطها همه با معنا بود.
خدا جابر است و به او صد امید و هزاران طمع داریم، ولی می‌پرسیم چگونه این ثلمه جبران خواهد شد؟!
┄┅••؛••┅┄
درگذشت این عزیز را به خانواده مکرم، اساتید معزز و دوستان ارجمند ایشان صمیمانه تسلیت می‌گوییم و روح شریف ایشان را در حشر اصفیای الهی و در جوار امام رؤوف ع می‌خواهیم.
وداع با سید مصطفی مدرس مصلا
🖋سیدعلی موسوی
یکباره سید مصطفی مون رو پیچیده در کفن و خودم را پایین پایش دیدم. پایی که یکی اش را در راه زیارت امام رضا علیه السلام داده بود.دلم نمی آمد آخرین نگاه را از روی صورت سپید پیچیده در کفنش بردارم. انگار سوز دل همه مان را میدید و مثل همیشه میگفت «آخ! فدات بشم...»
سید مصطفی جزو نوادر دوستان حلقه کوچک مان بود. رفاقت باصفا و محبت صمیمانه اش در همان مواجهه اول آفتابی می شد .حتی وقتی جوش سیدی اش بالا میزد، باز همان زمزمه پر احساس شکوه ای صمیمانه را در زنگ صدایش حس می کردی .
سیدمصطفی از نوادر نخبگان جوان انقلابی زمانه ما بود. هیچ یک از آثار به جا مانده اش منسوب به شخص او نیست؛ از آثار مکتب امام و حکمرانی نوین و حلقه های میانی و نشست های پیشرفت تا کمک در تدوین جزوات و متون گفتمان ساز استاد فلاح عزیز که پشت همه شان سیدمصطفی بود. فرهیختگی و نخبگی مثال زدنی اش را در هویت جمعی می دید و به دنبال نشر نگاه‌های جمع مان بود. ادعای أنا الأعلی نداشت و می‌توانست نخبگی اش را به همه جمع مان هدیه کن .
از همان دوران دانشجویی گرم و صمیمی، خود را محو در جمع مومنین کرده بود. وجود خودش را در محیط ارتباطی گسترده ای که پدید آورده بود معنا می کرد نه منیت درونی اش.
تمام تلاشش این بود که «ما»ی گسترده ای در جبهه انقلاب پدید آورد. توفیقاتش همه مرهون این بود که نمی‌خواست «من» باشد. با وجود تبار صنعتی شریفش، از آفت برتری طلبی شخصی و کیش شخصیت نخبگانی، با کرامت عبور کرده بود. با هریک از عناصر جبهه انقلاب که می نشست، عمیقا محو در جوهره وجودی و درد ایمانی او میشد، چون شفاف بود و بی هیچ ادعای خودنمایی.
سید مصطفی ساعاتی پیش زیرخاک رفت درحالی که پای ولایت و انقلاب سفت و محکم ایستاده بود. خوشا به حالش. اما جای خالی این نوادر نخبه بی ادعای متصل کننده ی خیط ولایت بین مومنین را چه کسی پر میکند؟
پیام تسلیت آیت‌الله سیدیدالله يزدان‌پناه
بسم الله الرحمن الرحیم
انّا للّه و انّا الیه راجعون
با کمال تأثر و تألم امروز با خبر شدیم که فاضل ارجمند حجه الاسلام والمسلمین سید مصطفی مدرس مصلی به دیار باقی شتافت.
این دوست عزیز سفرکرده از سر بصیرت پای در حوزه علمیه گذاشت و با جدیت مسیر علمی و سنت معقول را برای تحکیم پایه‌های انقلاب پی گرفت.
وی ضرورت بسط معنویت و دیانت را در ساحت تمدنی به‌حقیقت باور داشت و انقلاب را ارمغانی الهی برای زمینه‌سازی ظهور بقیه الله اعظم (عج) می‌دانست. از این‌رو با تمام وجود خود را وقف اندیشه‌های اجتماعی و تمدنیِ دین و انقلاب و رهبر حکیم و فرزانه کرد.
ضایعۀ ارتحال این عزیز گران‌‌قدر را خدمت خانواده گرامیش و دوستان و طلاب انقلابی و مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی تسلیت و تعزیت عرض می‌نمایم.
از خداوند منّان علوّ درجاتش را خواهانم. ان‌شاءالله عنایت ویژۀ امام رئوف(ع) بدرقه راهش باشد.
پیام تسلیت استاد عابدینی
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
اِنَّا لله وَ اِنَّا اِلَیهِ رَاجِعُون
▪️ پر کشیدن سید عزیزمان، #سیّد_مصطفی_مدرس را که شاخصه کاملش، ولایی بودن محض وخوش فکری و به وقت در صحنه بودن او بود را، به همه دوستان ولایی تسلیت عرض می‌کنم.
▪️ او که خوش درخشید و رو به بالیدن و رشد سریع بود و حلقه های دوستان مختلف را به هم متصل می‌کرد، ان‌شاءالله تحت ولایت باب الحوائج به همه کمالات برسد.
▪️ طوبی لَه که از هم و غم دنیا و دار غرور آسوده و خلاص شد و در جوار امن رحمت الهی آرام گرفت.
✍🏻 محمدرضا عابدینی
🗓 ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ ه.ش